Om kwart over twee ’s nachts valt Luk Alloo binnen in de werkplaats van De Lijn. Ronny, de nestor van de bende, weet nog exact op welke datum hij aan zijn carrière bij het openbaar vervoer begon: 2 juli 1990. Wanneer Alloo hem vraagt naar de dag waarop hij zijn vrouw heeft leren kennen, duurt het iets langer. “Pas op”, waarschuwt de presentator nog. “Ze kijkt mee.”

Ronny en zijn collega’s maken de planning van de bussen en trams op en controleren de voertuigen. En zoals dat meestal gebeurt wanneer Luk Alloo ergens met een camera binnenwandelt, stoot hij op iets ongewoons: een vrouw die ligt te slapen in een tram.

Schilderijen van teddyberen

Een kleine zes kilometer daarvandaan, in hartje Gent, woont de Nederlandse kunstenaar Alfred Mastenbroek. De bovenbuur van Herman Brusselmans staat bekend om zijn schilderijen van teddyberen, waar hij steevast aan werkt van half twee ’s nachts tot zeven uur ’s ochtends. “’s Nachts valt de tijd weg”, klinkt het poëtisch. “Je wordt niet gestoord, alles ligt stil. Dat geeft een vrijheid in je hoofd. Je kan puur op je gevoel beginnen te werken en krijgt meer ideeën.” Veel slaap heeft de man niet nodig. Een uurtje of vijf, zes en hij kan er weer tegenaan.

Passeren nog de revue: de tooghangers van het dorpscafé in Emblem, Stefan, een dierenarts die 24/7 stand-by is in een paardenkliniek, en Jan, een verpleger die ’s nachts mensen bijstaat.

Alloo in de nacht, VTM, 21.30 uur