Przepisy ustawy z 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (DzU poz. 829) weszły w życie 1 stycznia 2014 r. Jej art. 9 w ustawie o ochronie osób i mienia (DzU 1997 nr 114 poz. 740 ze zm.) po art. 21 dodaje art. 21a w brzmieniu:
„Art. 21a. 1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia jest obowiązany do spełnienia obowiązku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z ochroną osób i mienia.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych, po zasięgnięciu opinii Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa w ust. 1, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanej działalności oraz zakres realizowanych zadań".
W art. 22 z kolei został dodany ust. 3. W myśl tego przepisu organ koncesyjny cofa koncesję albo zmienia jej zakres, w przypadku gdy przedsiębiorca nie zawarł umowy ubezpieczenia, o której mowa w art. 21a ust. 1.
Z nowym rokiem weszło też w życie rozporządzenie ministra finansów z 9 grudnia 2013 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia (DzU poz. 1550), określające zakres i sumy gwarancyjne w obowiązkowym OC.
