Bloodhound - inaczej pies św. Huberta, to pies myśliwski zaliczany do grupy psów gończych. Charakteryzuje się bardzo mocnym zmysłem węchu i niebanalną urodą - długie fafle i uszy. Ta rasa psów ma długą historię, sięgającą pradawnych czasów.
Bloodhound - pochodzenie rasy
Współczesne bloodhoundy są potomkami w głównej linii psów św. Huberta, które przez wiele stuleci były hodowane w klasztorze w Ardenach. Zakonnicy, którzy parali się myślistwem docenili te duże, muskularne, a zarazem szybkie i wytrzymałe, zdolne tropić zwierzynę przez wiele godzin psy. Według legendy ulubieńcy mnichów pochodzili od psów, które polowały ze św. Hubertem. Św. Hubert to nawrócony myśliwy, który po doznaniu objawienia na polowaniu razem z psami miał wstąpić do zakonu. W rzeczywistości psy wywodziły się od dawnych gończych psów celtyckich, które hodowali Celtowie nad kanałem La Manche.
Psem myśliwskim jest też beagle, ale dużo mniejszy od bloodhounda
W 1066 roku Wilhelm Zdobywca sprowadził je do Anglii. Ze względu na ich silnie rozwinięty zmysł węchu na Wyspach Brytyjskich wykorzystywano je jako tropicieli, m.in. do pogoni za zbiegłymi więźniami. Były jedną z najwyżej cenionych ozdób feudalnych dworów w Anglii i Francji. W Polsce pierwsze bloodhoundy pojawiły się w XIV wieku, według zapisów towarzyszyły orszakowi królowej Jadwigi, gdy ta przybyła objąć tron polski. Jest przodkiem naszego ogara i gończego polskiego.
Polecamy: Gończy polski - niezwykle odważny pies myśliwski
W czasach Jagiellonów psy takie nazywano „ślednikami”, ponieważ najlepiej ze wszystkich śledziły zwierzynę łowną. Bardzo je ceniono i karmiono mięsem, co nie było w tamtych czasach takie oczywiste. Istnieją dowody, ze takie psy hodowano także w polskich posiadłościach rycerzy zakonnych: joannitów, templariuszy i krzyżaków. W czasach Zygmunta Starego takie psy zwano „psami mediolańskimi”, ponieważ wiele przywieziono z ojczyzny królowej Bony. Zygmunt August posiadał ponoć ulubione bloodhoundy, Gryfa i Sybillę, które nie odstępowały go nawet na krok.
Na dworze Zygmunta Starego były też pudle
Bloodhound jest pierwszą rasą, która została wykorzystana w służbach porządkowych – miało to miejsce w roku 1805 w Anglii. W brytyjskich koloniach używano ich także do tropienia zbiegłych niewolników. Dziś bloodhoundy i ich krzyżówki są chętnie używane przez służby śledcze w wielu krajach, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii i USA. Najsłynniejszy przedstawiciel tej rasy wykorzystywany w pracy policji, Nick Carter, w latach 30. XX wieku wytropił kilkuset przestępców.
Psem policyjnym był też cane corso italiano
Nazwa bloodhound skojarzeniowo wskazuje na psa pracującego „na farbie”, czyli idącego za śladami krwi rannej ofiary, jednak wcześniejsza nazwa angielska blooded hound oznaczała psa czystej krwi. Wyizolowane w zakonie, nie były krzyżowane z innymi psami, stąd ich czystość ich rasy. Z tą rasą psów wiąże się wiele legend, pojawiają się w literaturze i sztuce.
Wygląd psów rasy bloodhound
Bloodhoundy to duże, masywne psy. Potrafią ważyć 40-50 kg i sięgać nawet 70 cm w kłębie (suki są ok. 10 cm niższe). Mają charakterystyczne głowy z luźno zwisającą skórą na policzkach i szyi oraz długie, zwisające uszy i fafle (wargi). Ogon mają elegancki, wygięty w łuk. Sierść mają krótką i gładką, najczęściej w kolorze rudym z ciemnym czaprakiem.
Bloodhoundy są uznawane za psy o najlepszym na świecie węchu. Szacuje się, że błona z receptorami węchowymi tych psów jest 40 razy większa niż ludzka. Potrafią wytropić zapach człowieka nawet po 2 dniach.
Mimo że to ogólnie dość zdrowa rasa psów, to nie żyją zbyt długo - maksymalnie 10-12 lat.
Charakter bloodhounda - dla kogo taki pies
Bloodhound to pies wymagający. Wymaga troskliwej opieki, specjalistycznej karmy oraz sporo ruchu. Nie bardzo nadaje się do mieszkań w bloku. Mocno ograniczona przestrzeń go męczy. Nie znosi też nudy, bezczynność to dna niego najgorsza kara. Z desperacji może zacząć demolować otoczenie albo głośno wyć. Jest zwierzęciem stadnym i źle znosi samotność. Bloodhoundy najlepiej czują się trzymane w parach, są wtedy szczęśliwe.
W stosunku do obcych bloodhound jest nieufny, ale akceptuje domowe zwierzęta. Młode psy powinny być wcześnie socjalizowane. Nie wolno ich przesadnie forsować, ponieważ mogą mieć potem problemy ze stawami. Pies tej rasy musi przejść specjalistyczne szkolenie, zwłaszcza w zakresie posłuszeństwa, powiem jeśli poczuje zapach, może zignorować nawoływania właściciela i podążyć za tropem. Jeśli taki pies nie przybiega na wezwanie, nie należy go w otwartym terenie w ogóle spuszczać ze smyczy, ponieważ może już nie wrócić.
Niezłymi tropicielami są też małe jamniki
Jest bardzo inteligentny, lubi się uczyć. Jego ulubione zabawy to tropienie i znajdowanie ukrytych przysmaków. Ale jego inteligencja pomaga mu również rozpracowywać rozmaite zabezpieczenia. Otwarcie skobla to dla niego nie problem, jak również wykrycie dziury pod ogrodzeniem, przez którą można się przemknąć i uciec. Dzieci i osoby starsze mogą mieć problem z utrzymaniem takiego psa na wodzy.
Mimo swojej ogromnej postury jest też psem bardzo delikatnym i wrażliwym. To jest pies, który nie nadaje się do obrony i stróżowania, tylko do kochania. Uwielbia pieszczoty. Źle traktowany zamyka się w sobie. Może również przejawiać agresję lękową. Potrzebuje bogatej suplementacji, a przez to drogiej karmy, więc jego utrzymanie dużo kosztuje.
A oto border collie najinteligentniejszy pies na świecie
Goofy to też bloodhound!
W Polsce liczba tych psów jest niewielka. Szczenię tej rasy kosztuje ok. 4-5 tys. zł. Za to w USA bloodhound cieszy się ogromną popularnością. Zainspirował m.in. Walta Disneya do stworzenia znanej z kreskówek postaci psa Goofy.
Do kreskówki trafił też kot egzotyczny - przeczytaj
ja
Komentarze